тырману

1. Тырнаклар, тояклар һ. б. ш. очлы әйберләр белән нәр. б. эз калдырырлык итеп берөзлексез сыдыру, тырнау, казу 2. күч. Төрле авырлыкларга карамыйча, күп көч сорый торган эш белән шөгыльләнү, тырышу; нәрсә дә булса эшләргә маташу